“Bewust, speels en liefdevol omgaan met de hooggevoelige aard”

Kind liegt… durft de waarheid niet te spreken

Het is allang tijd om te slapen wanneer mijn jongste weer naar beneden komt. Al sinds zijn geboorte vindt dit hooggevoelig manneke het erg spannend om alleen te slapen. Jarenlang sliep hij daarom bij zijn tweelingbroers op de kamer. Maar sinds een tijdje heeft iedereen een eigen slaapkamer. Het gaat eigenlijk best goed, alleen komt hij ’s avonds nog regelmatig uit zijn bed.

Deze keer vertelt hij mij, met grote ogen, dat hij al lag te slapen toen zijn rolgordijn plotseling openschoot en hij daardoor weer wakker werd. Ik loop met hem mee naar boven en zie inderdaad dat zijn gordijn naar boven is geschoten. Dat is niet alles: ook zijn dakraam staat open. Dat stond dicht toen hij naar bed ging. Hij heeft het raam dus zelf opengetrokken, waardoor het gordijn open schoot.

Gesprekje

Ik ben niet boos, zelfs niet geïrriteerd. Want ik begrijp dat het lastig inslapen is voor hem, zeker met die lange zomeravonden.
Ik zeg dus op een rustige toon: “Je raam staat ook open, dus dat heb je open gemaakt. Daarom is je rolgordijn naar boven geschoten”.
Zoontje antwoordt: “Nee hoor, dat heb ik niet gedaan, het raam ging vanzelf open!”
Ik zeg (nog steeds op een rustige toon): “schat, dit raam kan niet uit zichzelf open schieten. Dat kan alleen als je aan deze hendel trekt, dus je hebt het raam zelf open gemaakt”.
Zoontje antwoordt opnieuw: “Nee hoor, echt niet! Ik heb het raam niet open gedaan!”

‘Gij zult niet liegen’

Mijn zoontje vertelt niet wat er werkelijk gebeurd is, met andere woorden: hij liegt. Nu kan ik natuurlijk vinden dat hij niet mag liegen en dat tegen hem zeggen. Ik kan zelfs boos worden omdat hij liegt. In termen van de innerlijke familie: dan reageer ik vanuit mijn innerlijke man.

Bang

Maar als ik naar hem kijk, zie ik dat hij (zijn innerlijk meisje) bang is dat ik boos ga worden omdat hij het raam open heeft gedaan. En dat hij daarom liegt. Door boos te worden, zou ik hem alleen maar bevestigen in zijn angst en daarmee het liegen in de hand werken.

Dus ik pak hem bij me en zeg: “Je bent bang dat mama boos op je wordt, hè? Daarom zeg je nu niet tegen me wat er is gebeurd.”

Tranen schieten in zijn ogen en hij knikt. Waarna hij zich in mijn armen werpt voor een knuffel. Hij weet nu dat ik niet boos ben geworden en zal de volgende keer dus uit zichzelf meer geneigd zijn om mij de waarheid te vertellen.

Patroon doorbreken

Dat hij bang is dat ik boos word, is begrijpelijk. Het gebeurt mij namelijk ook dat ik narrig en sjagrijnig ben, dat ik uit mijn slof schiet. Dat hakt er extra in bij een kind dat gevoelig van aard is. Een hooggevoelig kind wordt dan ook sneller angstig dat ouders boos zullen worden. En zal dan uiteraard van alles verzinnen (innerlijk jongetje) om te vermijden dat ouders boos worden, dat de harmonie verstoord wordt. Je kind kan daarom gaan liegen als het bang is dat jij boos zult worden op de waarheid. Je kunt dat patroon doorbreken door zelf anders te reageren dan je kind vreest. Dan zal je kind de volgende keer eerder geneigd zijn om je de waarheid te vertellen.

 Janneke van Olphen – enVie | Gevoeligheid Grootbrengen

Cursus hooggevoelig & strong-willed kind

Vorige

Volgende

3 Reacties

  1. Bianca

    Fijn, zulke eye-openers! Nu nog proberen toe te passen

    Antwoord
    • janneke

      Ja precies! En geduld hebben met jezelf, ook!

      Antwoord
  2. José

    Dank je wel voor de uitleg, een mooi inzicht.

    Antwoord

Reactie verzenden

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.

Gratis video cursus

Meld je aan voor de Gratis Video Cursus!

Je ontvangt 3 video's van 30 minuten vol waardevolle inzichten en handvatten. Uitgelegd door Janneke, m.b.v. de innerlijke familie.

Dank je wel voor je aanmelding. Je ontvangt nu eerst een e-mail op het opgegeven e-mailadres om jouw aanmelding te bevestigen.