Een positieve mindset stimuleren bij een hooggevoelig kind
Beren op de weg: die ziet een hooggevoelig kind meer dan eens staan. School is niet leuk want daar moet je alleen maar werken, bij Luca wil ik niet spelen want daar hebben ze vieze limonade. En ineens ziet je kind het ook niet meer zitten om naar die sportles te gaan waar het altijd zo blij van werd.
Hoe komt dat nou?
Een hooggevoelig kind krijgt meer prikkels binnen dan de meeste andere kinderen. Hierdoor raakt een hooggevoelig kind sneller gespannen. Als je regelmatig spanning voelt (een hooggevoelig kind is zich vaak ook erg bewust van zijn / haar binnenwereld) kun je angstig worden. Voelde je kind veel spanning door de vele prikkels tijdens een feestje? Grote kans dat je kind de volgende keer tegen een feestje op ziet.
En dan komen de gedachten
Naast gevoelens heeft je kind natuurlijk ook gedachten. Als je kind zich vaak gespannen voelt, zullen de gedachten de neiging gaan vertonen om die gevoelens ‘goed te praten’. Je kind gaat dan (vaak onbewust) redenen vinden om de angst te verantwoorden. Redenen zoals: “het is daar te druk”, “kinderen willen niet met mij spelen”, “kinderen willen niet naar mij luisteren”. Zo ontstaat al snel een negatief gedachten patroon.
Je realiteit creëren
Deze negatieve gedachten creëren vervolgens de realiteit van je kind. Want wat ziet je kind als het zich richt op kinderen die niet met je kind willen spelen? Juist ja: kinderen die niet met je kind willen spelen! Je kind gaat steeds meer geloven dat dit echt zo is en gaat zich daar ook naar gedragen.
Goed nieuws!
Het goede nieuws is: omgekeerd geldt het ook! Wanneer je er bewust voor kiest om je te richten op de dingen die waardevol voor je zijn, dan ga je ze meer zien en gaan ze meer deel uit maken van je realiteit. Dit wordt ook wel de wet van de aantrekkingskracht genoemd.
Wat veel ouders doen
Als je kind vaak beren op de weg ziet, heb je vast wel geprobeerd om die beren weg te halen door allerlei positieve kanten op te noemen: “maar Nina wil wel graag met je spelen!”. Je argumenten komen meestal niet aan. Sterker nog: je kind voelt zich dan vaak niet begrepen.
Hoe kun je een positieve mindset bij je kind stimuleren?
Deze ervaringsoefening heet ‘Weg met de beren op de Weg’. Hiermee krijgt je kind door hoe het zelf zijn/haar realiteit kan creëren.
Kies een moment waarop je merkt dat je kind beren op de weg ziet zonder dat het onderwerp te beladen is. Stel dan de volgende vragen:
- Als ik je vraag om op rode auto’s te letten, wat zie je dan?
- Als ik je vraag om alle lachende mensen te tellen, wat zie je dan?
- Als ik je vraag om mij mensen met een hele grote neus aan te wijzen, wat zie je dan?
- Als jij vooral let op wat er niet leuk is aan school, wat zie je dan?
- Wil je dat: al die niet leuke dingen zien?
- Wil je liever de leuke en fijne dingen zien?
- Waar ga je dan nu vooral op letten?
Eye opener
Deze oefening werkt vaak als een aangename een eye opener voor kinderen. Stel de vragen dus niet te snel na elkaar. Bij de vraag over de hele grote neus gaan ze lachen en staan ze open staan. Geef je kind bij de volgende vragen de tijd om het kwartje te laten vallen en geniet hier samen van: het is een mooi moment.
Blijf vragen naar waar je kind zich op richt. Als extra stimulans kun je samen met je kind een sterrenhemel of bloementuin bijhouden.
Bang om niet te voldoen
Een hooggevoelig kind is ook gevoeliger voor faalangst, de angst om niet te voldoen. Herken je ook bij je kind:
- Dat je kind perfectionistisch is (niet snel tevreden, lat hoog leggen)?
- Dat je kind snel overstuur raakt als iets niet lukt?
- Dat je kind bang is dat het mis gaat?
Kom dan naar de THEMADAG ‘Van Faalangst naar meer Plezier’
Want je kunt hier, als ouders, veel aan doen!
Ik vind het leuk als je een reactie plaatst!
Janneke van Olphen – enVie | Gevoeligheid Grootbrengen
Selecteer het boek naar keuze en bestel vandaag nog!
Ik vraag me af of deze vragen stellen al werkt bij een kind van 4,5?
Dat is nog een beetje jong, al zullen er kinderen zijn die het oppakken. Voor een kind van die leeftijd is het belangrijk om dagelijks bewust te kijken naar de opstekers van de dag. In mijn eerdere blog ‘de bloementuin geeft je hooggevoelig kind zelfvertrouwen’, leg ik uit hoe je dit kunt doen. Succes!
Heel erg herkenbaar 🙂 (vooral ook die limonade haha)
Ik ga de oefening zeker eens uitproberen binnenkort!
Heel herkenbaar. Maar hoe kun je voorkomen dat de punten zakken door de concentratie die beïnvloed wordt door de hooggevoeligheid voor allerlei prikkels.
De leestest bvb van mijn dochtertje was enorm slecht ondanks dat ze het beter kan. Het rapport was dus slechter en dat speelt in haar hoofdje.
Ze vindt zichzelf heel slecht, de slechtste leerling van de klas terwijl dat niet zo is. Hoe kan ik dat ombouwen tot iets positiefs?
Stapje voor stapje. Door bijvoorbeeld thuis samen te lezen. Dan is het wel belangrijk dat dit vooral een leuke bezigheid is. Je kunt bijvoorbeeld samen een verhaal maken waarbij zij sleutel elementen aangeeft en jij een verhaal intypt. Via google kunnen jullie er zelf plaatjes bij zoeken of tekenen. Daarna het verhaal samen doorlezen. Bloemen plakken (zie blog over de bloementuin) voor elke keer dat ze een paragraaf, bladzijde of hoofdstuk gelezen heeft. Als je er voor zorgt dat lezen weer leuk wordt, zal haar zelfvertrouwen groeien. Op school kun je bijvoorbeeld gehoorbeschermers meegeven (kopen bij de bouwmarkt) of juf vragen of je dochter op een rustig plekje kan zitten wanneer ze zich moet concentreren. De meeste scholen hebben dit soort rustige plekjes. Succes!
Al een een cursus gevolgd over opvoeden van een HSK. Zeer zinvol geweest. Dochter is 5 en we hebben eenbweg gevonden in het opgroeien als HSK. Ze is erg gelukkig en vrolijk. Het enige waar ze mee worstelde (en wij ook) is het eten. Ze zegt dat ze een ziekte heeft, ziekte van de angst voor nieuw eten en een denkmeisje is. We maken er geen probleem van en houden het gezellig aan tafel maar ze blijft angst houden om nieuw eten te proberen. Niemand heeft ons nog kunnen helpen. We leggen er geen druk op weten dat het ooit wel goed komt maar het is echt iets wat ze in haar hoofd heeft vastgezet. Kunt u ons tips geven?
Heel herkenbaar! Ik heb 2 van deze gevoelige kinderen, gek genoeg is ons middelste kind anders. Bij ons liggen er ook altijd veel beren op de loer… Het kost veel energie om die beren telkens weer weg te jagen. Het gevolg is inderdaad dat ze faalangst hebben en zichzelf erg dom vinden. Ook de voorbeelden die u noemt, zijn de problemen waar zij ook tegenaan lopen. Ze kunnen niet relativeren, als iets een keer fout is gegaan, dan zal het de volgende keer ook wel weer niet lukken, dus proberen ze het niet meer. Dit staat hun ontwikkeling enorm in de weg. Na 2 jaar psychologische hulp bij mijn oudste zoon is er maar weinig verbetering in gekomen helaas. Zou een cursus dan nog zin hebben?