Die ochtend in de klas had ik gezien hoe mijn hooggevoelig zoontje een kleur kreeg toen hij als laatste in de kring kwam. Ik was benieuwd naar wat er in hem omging. Dus toen we ’s avonds samen de dag doornamen, zei ik wat ik had gezien en vroeg ik hem wat er in hem om was gegaan. Hij antwoordde zoals vaker :”oh dat weet ik niet meer”.
Er kwam een idee in me op. Met mijn ene hand symboliseerde ik de kring. De vingers waren de kinderen. De wijsvinger van mijn andere hand symboliseerde mijn zoon. En ik liet hem zien: dit is de kring en dit ben jij. Ik gebruikte zijn voornaam en zei: “M komt binnen in de klas. Iedereen zit in de kring, wat voelt M nu?” Alsof het de normaalste zaak van de wereld was, antwoordde mijn zoon: “ik ben bang dat er geen plekje meer voor mij is.”
Het was fijn om te horen wat er werkelijk in hem om was gegaan, want ik dacht dat hij een kleur had gekregen omdat hij bang was dat hij te laat was. En dat klopte dus niet. Daarnaast besefte ik me dat het makkelijker voor hem is om op deze manier over zijn gevoelens te praten.
Sindsdien pas ik deze Ali Baba (naar het sprookje van duizend-en-één nacht) techniek vaker toe, ook bij mijn andere zonen. Het blijkt een veilige vorm te zijn om over gevoelens te praten. Tijd om het te delen!
De Ali Baba gespreksvorm
- Zoek een moment uit waarop er voor zowel jezelf als je kind tijd en rust is voor elkaar.
- Heb de juiste mindset: maak het niet zwaar of te serieus. Wees ontspannen: dit is een leuke, speelse manier om met elkaar over gevoelens te praten! Als je het zwaar maakt, heb je kans dat je kind dit de volgende keer niet meer wil.
- Schets de feitelijke situatie, dus niet gaan interpreteren wat er gebeurde.
- Om de situatie te schetsen, kun je jouw handen gebruiken. Maar ook handpoppen, poppetjes, steentjes of andere voorwerpen die symbool staan voor de elementen van de situatie. Je kunt natuurlijk ook tekenen.
- Als je kind wat groter is, kan je kind zelf voorwerpen uitkiezen en de situatie schetsen.
- Zorg dat zowel voor jezelf als voor je kind duidelijk is waar elk symbool voor staat en welk symbool jouw kind is.
- Geef het symbool dat voor je kind staat de naam van je kind en stel de vragen ook op deze manier. Dus als je kind Sterre heet: “Juf zegt dat Sterre het niet goed heeft gedaan, Wat voelt Sterre nu?”.
- De schets is een aanleiding om in gesprek te komen. Wanneer je kind zich opent, kun je ook direct met je kind spreken en je /jij zeggen i.p.v. de voornaam. Stokt het gesprek weer, keer dan terug naar de schets.
- Herhaal regelmatig wat je kind zegt om het gevoel te erkennen: “dus je voelde je een beetje eenzaam”.
Extra tips voor de gevorderden:
- Wees bewust van de werkwoorden die je in de vraag stelt: je kunt vragen wat je kind voelt, ziet, denkt.
- Gebruik open vragen: dat zijn vragen die met een vragend voornaamwoord beginnen (wat, welke, hoe, wie). Deze nodigen je kind uit om een uitgebreider antwoord te geven.
- Voor nog meer veiligheid en verbinding: maak voordat je begint hartcontact
Ik wens jullie vele mooie momenten toe!
Janneke van Olphen – enVie | Gevoeligheid Grootbrengen
Selecteer het boek naar keuze en bestel vandaag nog!
