Imme wil zo héél graag nog één extra toren van Kapla bouwen! Maar helaas pindakaas: daar is nu geen tijd meer voor. Daar legt Imme zich niet bij neer en ze haalt héél wat uit de kast om het voor elkaar te krijgen. Allerlei versiertrucs, verkooppraatjes en chantagepogingen passeren de revue. Als dat niet tot het gewenste resultaat leidt, gaat ze over op boze woorden, hard schreeuwen en schopt ze zelfs tegen de Kapla-doos. Uiteindelijk geeft ze de strijd op en moet ze erg huilen. De teleurstelling is groot, ze had zich hier zó op verheugd!
Oplaaien
Imme’s vader zit bij Imme en troost haar. Hij zegt niet zoveel, want praten heeft niet veel zin zolang Imme zo overstuur is. Als Imme weer gekalmeerd is, waagt Imme’s vader een voorzichtige poging om met zijn dochter in gesprek te komen. Hij zegt dat het nu weliswaar etenstijd is, maar dat Imme later de toren af kan maken. Maar zodra Imme het woord ‘toren’ hoort, begint ze weer te huilen en probeert ze haar vader er opnieuw van te overtuigen dat de toren toch écht nu gemaakt moet worden.
“Zo gaat het zo vaak”, zucht Imme’s vader. “Ik weet dat het geen zin heeft om met Imme het gesprek aan te gaan zolang ze overstuur is, maar als ik erover begin als ze gekalmeerd is, begint het weer van voren af aan”. [Lees meer…]
Laaste Nieuwtjes