Tine
Tine komt in tranen terug van school. Ze had haar werkje niet af en moest daarom tijdens de pauze binnenblijven om het af te maken. Maar Tine, die hooggevoelig is, had haar werkje niet af omdat ze last had van Nadia, die naast haar zit, en nogal beweeglijk is. Daardoor kon Tine zich niet goed op haar werkje richten. Tine’s vader vraagt of Tine dit gezegd heeft tegen de leerkracht, maar dat durfde Tine niet. Hierop stelt Tine’s vader voor dat hij morgen een gesprekje met de leerkracht voert om haar uit te leggen wat er speelt.
Jordan
In het geval van Tine, was het duidelijk dat Tine overstuur en verdrietig was. Jordan is, evenals Tine, hooggevoelig en daarbij is hij ook strong-willed. Als bij hem de emmer overloopt, reageert hij doorgaans een stuk vuriger dan Tine. Na school zit zijn emmer meestal behoorlijk vol. Zo ook deze middag. Hij probeert een lego vliegtuigje in elkaar te zetten, maar terwijl hij aan de ene kant drukt, breekt er aan de andere kant een stuk af. Dat is genoeg om de emmer te doen overlopen. Woest gooit hij het vliegtuigje door de kamer. De legostukken vliegen alle kanten op. Jordan’s moeder grijpt in. Ze zegt dat Jordan best boos mag zijn, maar niet met spullen mag gooien. Vervolgens wil ze het vliegtuigje met Jordan repareren, maar dat weigert Jordan, hevig mokkend.
De vader van Tine
Wanneer de vader van Tine zijn verdrietige dochtertje ziet, is hij erg met haar begaan. Hij houdt uiteraard zielsveel van Tine en het laatste wat hij wenst, is dat zij zich ongelukkig voelt. Het liefst zou hij haar verdriet wegnemen. Hij kan er in elk geval voor proberen te zorgen dat zoiets niet wéér gebeurt. Daarom besluit hij om hierover morgen een gesprek met de leerkracht te hebben.
De moeder van Jordan
De moeder van Jordan schrikt zich een hoedje wanneer haar zoon plotseling woest en met een rood aangelopen hoofd zijn nieuwe lego door de kamer gooit. Het ene moment is hij nog enthousiast aan het bouwen, het volgende moment vliegen de stukken door de kamer! De schrik mengt zich met verontwaardiging over de manier waarop haar zoon zijn frustratie uit. Jordan moet wel leren dat dit zo niet kan. Dat vertelt ze hem dan ook, maar het lijkt alleen maar olie op het vuur van Jordan te zijn. Jordan’s moeder wil, net als Tine’s vader, dat haar kind gelukkig is. Het is niet fijn om hem in zo’n staat te zien. Dus doet ze een poging om samen met Jordan het vliegtuigje te maken. Misschien gaat hij zich dan weer beter voelen. Alleen wil Jordan niet meewerken…
Wat hebben beide verhalen met elkaar gemeen?
Ten eerste geldt voor zowel Tine als Jordan dat de spanning bij hen beide behoorlijk is opgelopen. Tine uit haar spanning alleen anders dan Jordan.
Ten tweede stijgt de spanning ook bij de ouders als ze hun kind in deze staat zien. Bij de vader van Tine omdat het verdriet van zijn dochter hem verdriet doet, bij de moeder van Jordan omdat zij schrikt van de vurigheid van haar zoon. Beide ouders zijn aangedaan.
Ten derde heeft de spanning bij beide ouders als effect, dat ze direct op zoek gaan naar een oplossing. Die oplossing moet ervoor zorgen dat de spanning bij hun kind, maar ook bij henzelf, zal verdwijnen.
Gelijk
Gelijk willen oplossen, uitleggen, rechtzetten etc., is iets dat we al snel doen als ons kind ontdaan is en/of als we zelf ontdaan zijn. Er is uiteraard niets mis met oplossen, uitleggen of rechtzetten. Het zijn kwaliteiten die ons dagelijks erg goed van pas komen. Het is alleen de vraag of oplossingen en uitleg hetgeen is wat je GELIJK nodig hebt als je ontdaan bent.
Overstuur
Verplaats je even in een situatie waarin je overstuur was. Je komt ontdaan terug van je werk omdat je ergens op een vervelende manier op aangesproken bent. Of, na een vermoeiende dag, valt de suikerpot op de grond. Vol frustratie geef je een schop tegen de pot die al op de grond ligt… Waar heb je dan als eerste behoefte aan? Is dat iemand die je adviezen geeft, uitleg geeft of met oplossingen komt? Waarschijnlijk niet.
Opvangen
Waarschijnlijk zeg je dat je eerst behoefte hebt aan troost, aan rust, aan een arm om je heen, aan iemand die er even voor je is, jou erkenning geeft. Dit zijn heel andere kwaliteiten. Het zijn kwaliteiten waarmee je de spanning opvangt in plaats van probeert op te lossen. Je zegt dan niet zoveel, je bent met name aanwezig. Je zit dan niet zo in je hoofd, je laat dan meer je hart spreken. Zeker een hooggevoelig kind, zal dit opmerken.
Spanning oplossen: het klinkt vreemd en dat is het ook, want je kunt spanning (en de onderliggende gevoelens) niet oplossen. Je kunt spanning (en de onderliggende gevoelens) wel opvangen. Met troost, rust, een arm om je heen, iemand die er voor je is: hiermee kan de spanning wegvloeien en kun je ont-spannen.
Als je er maar bent!
Voor Tine is het minstens net zo belangrijk dat ze ervaart dat haar vader er voor haar is en troost wanneer ze overstuur is als dat hij met oplossingen komt.
Voor Jordan is het eveneens minstens zo belangrijk dat hij ervaart dat zijn moeder zijn spanning en frustratie ziet en opvangt als dat zij hem uitlegt wat wel en niet kan.
Eerst opvangen, dan oplossen. Je hoeft als ouder niet altijd gelijk iets te doen, als je er maar bent!
Cursus
Wil je leren over (de interactie tussen jouw en) je hooggevoelig & strong-willed kind? Je bent van harte welkom tijdens de cursus ‘Hooggevoelig & Strong-Willed kind’
Janneke van Olphen – enVie | Gevoeligheid Grootbrengen