Negatief zelfbeeld
“Ik haat mezelf!” Het gaat door merg en been als je kind zoiets zegt. En het komt relatief vaker voor bij een kind dat hooggevoelig van aard is. Een hooggevoelig kind heeft sneller last van een negatief zelfbeeld. Hoe komt dat?
Een hooggevoelig kind voelt, meer dan de meeste anderen, haarscherp aan wat anderen verwachten, willen, hopen, wensen. En vanuit die zelfde hooggevoelige aard (model van de innerlijke familie: sterk innerlijk meisje), heeft je kind sterk behoefte aan harmonie.
Verstoorde harmonie
Deze harmonie wordt verstoord, als je kind voelt dat het niet aan verwachtingen of wensen van een ander voldoet. Een lichte teleurstelling of druk van de ander? Je kind voelt het onmiddellijk! En daardoor raakt je kind gespannen. Want als de ander teleurgesteld is, is de harmonie ‘verstoord’.
Een flinke graad heftiger wordt het als mensen oordelen, eisen, streng zijn. En nog heftiger wordt het als mensen boos worden, afwijzen, veroordelen. Bij een hooggevoelig kind stijgt de spanning dan al snel zodanig, dat je kind (zowel geestelijk als fysiek) ‘in de stress schiet’.
Denkfout
Kortom: Een hooggevoelig kind voelt het sneller wanneer het niet helemaal voldoet aan de verwachtingen of eisen van de ander en heeft hier (vanwege de sterke behoefte aan harmonie) ook meer last van. De meeste kinderen maken vervolgens een ‘denkfout’: ze gaan denken dat zij niet voldoen. Als dat vaak gebeurt, kan een negatief zelfbeeld ontstaan.
Wanneer je kind zoiets roept als “ik haat mezelf”, is dat dus vaak een teken dat je kind het idee heeft ‘niet te voldoen’.
Hooggevoelig & strong willed
Wat als jouw kind juist steeds grenzen opzoekt? Tegen je in gaat? Dingen doet waarvan hij/zij heel goed weet dat het niet de bedoeling is? Een kind kan naast hooggevoelig ook sterk wilskrachtig van aard zijn (model van de innerlijke familie: een sterk innerlijk jongetje). Marshmellows met chilipeper. Water en vuur van binnen.
Wanhopig
Deze kinderen kunnen wanhopig van ‘zichzelf’ worden. Stel je voor: aan de ene kant huist er in je een zeer gevoelig innerlijk meisje dat enorm geniet van harmonieuze verbindingen en gestrest raakt zodra die harmonie er niet is. Aan de andere kant huist er in jou een pittig, eigenwijs innerlijk jongetje dat precies weet wat het wil, de strijd aan gaat en daarmee de harmonie steeds verstoort! Zo wordt het innerlijk meisje wanhopig van het innerlijk jongetje. Dat is een extra voedingsbodem voor een negatief zelfbeeld.
Begrip krijgen
Als ouder kun je de aard van je kind niet veranderen. En je kunt ook niet voorkomen dat mensen verwachtingen hebben, oordelen en afwijzen. Wat je wel kunt doen, is je verdiepen in je kind, zodat je beter begrijpt wat je kind nodig heeft.
Een tip
Een kind dat door zijn/haar gevoelige aard snel van slag is, heeft in de eerste plaats erkenning nodig voor hoe hij/zij dingen beleeft.
“Maar je hoeft jezelf toch niet te haten? Niemand is perfect, wij houden van je zoals je bent!” is (met alle goede bedoelingen) een ontkenning. Je zegt namelijk dat je kind zichzelf niet zou moeten haten, terwijl je kind deze gevoelens op dat moment wel heeft. Erkennen is bijvoorbeeld (op een rustige toon) zeggen:
“Je hebt zo je best gedaan op de tekening en nu is het toch niet helemaal geworden wat je wilde. Dan ben je helemaal … (boos, verdrietig etc…) van binnen, hè?” Erkenning leidt tot ontspanning bij je kind. Als gevoelens er mogen zijn, kunnen ze weer weg vloeien. Anders blijven ze hangen en stapelen ze zich op, tot een negatief zelfbeeld.
Samen!
Ik weet het: een hooggevoelig kind, en zeker een hooggevoelig & strong-willed kind vraagt best wel het wat van je, als ouder. Bewust zijn van jezelf, oude gewoontes doorbreken en jezelf ontwikkelen. Maar samen komen we steeds verder, je staat er niet alleen voor!
Workshop ‘Mijn hooggevoelig kind’
Cursus ‘Hooggevoelig & strong-willed kind’
Cursus ‘Hooggevoelige Ouders’
Janneke van Olphen – enVie | Gevoeligheid Grootbrengen
Selecteer het boek naar keuze en bestel vandaag nog!
Ik heb een hooggevoeligheid zoon van negen met een negatief zelfbeeld. Hierdoor moet ik geregeld op school komen omdat ze dat ook merken en willen helpen, maar uiteindelijk werkt het tegen draads . Ze begrijpen me niet zegt hij. Ik blijf toch zitten zegt de juf. Wat kan ik hier mee. Ik heb geprobeerd uit te leggen dat hij hooggevoelig is maar loop daar mee tegen een muur. Moest hem maar laten testen op autisme nou nee dus . Help
Wij hebben hetzelfde gedonder. In groep 3 niets aan de hand. Zoon inmiddels bijna 9 is van de regels..als iemand zich er niet aan houdt wordt hij pislink. In groep 3 moest hij erom huilen. Stoere klasgenoten zeiden dat hij een baby was. In groep 4 ging hij volledig los met als gevolg 2 x een schorsing (waarvan 1 x weigeren schoolreisje )
Zoon is getest scoort wel op ass maar niet voldoende. Na overleg ib-er toch de diagnose gesteld.. (voor zover het dus een diagnose mag zijn..
zoonlief kreeg steeds minder zelfvertrouwen en steeds passiever. Nu bezig met creatieve therapie maar ook wat is het een opgave voor hem.
School is inmiddels een sbo school geworden..18 kids..het gaat redelijk tot goed..
ongelooflijk verdrietig om te zien hoe zo’n klein ventje al zoveel moet meemaken.
ik zeg trouwens nog steeds een strong willed hsk..
en we hebben er nog 1 thuis..jeahhh.. ik vraag me regelmatig af…waarom wou ik kids…????
Hoe stel ik in 1e instantie vast of mijn kind wel hooggevoelig is? Ik herken veel, maar wil hem ook niet zomaar ‘bestempelen’.
Hier ook heel herkenbaar.
Zijn IQ is getest hij scoort A+ het komt er op school alleen niet uit, kan met lezen en schrijven mondjes maat meekomen. Vind zelf dat hij niets kan en dat niemand hem leuk vind.
Gelukkig denkt school met ons mee, we zijn nu het traject van GGZ gestart, niet omdat ze hem in een hokje willen stoppen maar omdat ze graag handvaten willen krijgen hoe ze onze zoon het beste kunnen begeleiden.
We hopen maar dat er snel duidelijkheid komt.
Wij zijn na jaren tobben van school gewisseld, hadden we dat maar jaren eerder gedaan. Nu geen regulier onderwijs meer maar het vrije school onderwijs. We hebben twee totaal andere kinderen in huis. Niet meer strak uit school, gestrest, overprikkeld en op en versleten. Niet meer verzwaringsvesten, koptelefoon, extra Rustmomenten, aparte prikkelluwe werkplek in de klas. Niet meer alles om school heen plannen, stoppen met sport enz. Blije vrolijke opgewekte jongens huppelen iedere dag uit school. De regelmaat, minder druk die erop ligt en de manier waarop ze naar kinderen kijken doet mijn jongens opleven. Opbloeien. Ze genieten van de expressionele vakken en zijn vol enthousiasme over de dingen die ze met hun eigen handen hebben gemaakt. Ons huis OS gevuld met gezang en dansende kinderen. Ik voel eigenlijk dat er wordt geleefd in ons gezin. Dat gun ik iedereen. Sterkte allemaal met het tobben en de strijd die jullie dagelijks leveren. Been there..done that
Wat fijn, Marieke!