Gevoelig als zij is, heeft zij het altijd door als jij (haar ouder) even niet zoveel kan hebben. Juist dan gaat zij uitdagen, jouw uitdagend kind. Ze weet ook precies wat jouw gevoelige punten (ofwel triggers) zijn en richt daar haar pijlen op. Kan je nu niet goed tegen harde geluiden? Dan gaat ze die maken. Kan je nu niet goed tegen een grote mond? Dan is ze extra brutaal. ‘Zij’ kan natuurlijk net zo goed ‘hij’ zijn.
Hooggevoelig en aanpassen
Kinderen hebben ouders nodig waar het ‘goed genoeg’ mee gaat omdat hun ouders degenen zijn waar zij op terugvallen. Als het met jou niet goed genoeg gaat, dan voelt dat onveilig voor je kind omdat de basis (jij, de ouder) dan wankelt. Hooggevoelige kinderen hebben een sterk meevoelend vermogen en hebben het dus sneller door als het met één van de ouders niet zo goed gaat. Veel hooggevoelige kinderen hebben vervolgens als coping strategie (hoe zij omgaan met de situatie) dat ze zich gaan aanpassen.
Uitdagend kind
Hooggevoelig & strong-willed kinderen kunnen zich ook aanpassen, maar vanuit hun strong-willed eigenschap durven zij de confrontatie aan te gaan. Daarom is hun coping strategie bij het voelen van de wankele basis, dat ze je gaan uitdagen. Waardoor je nog meer gaat wankelen, de spanning bij jou nog verder stijgt. Voor je kind is een omgevallen stoel ergens veiliger dan een wankelende stoel. Dan is het in elk geval duidelijk.
Wankelende Ouder
Ook duidelijk is dat een kind een wankelende ouder niet kan opvangen, omdat een kind een kind is. Een kind dat de ouder opvangt, is geen gezond mechanisme. Als het vaak voorkomt dat een kind zich aanpast in een poging het humeur van de ouder te temperen, dan is dit een jonge vorm van ‘de ouder proberen op te vangen’ (‘volwassen opvangen’ kan een kind nog niet). In die zin laat een kind dat gaat uitdagen een gezondere coping zien dan een kind dat zich aanpast.
Tenenkrommend
Maar oh oh oh wat kán het tenenkrommend zijn als je kind je uitdaagt met precies hetgeen jou op de kast jaagt, nét op het moment dat je het niet goed kunt hebben!
Het vraagt om heel wat zelfbeheersing om dan nog ‘volgens het boekje’ op je kind te reageren. Soms lukt dat dus niet en krijgt je kind te maken met een heks, viking, mega draak of vul maar in. In elk geval niet die kant van jezelf waar je met trots en met een warm hart op terugkijkt.
Pijnlijk
Je bent niet de enige. Want ook jouw kind kijkt niet met trots en een warm hart terug op haar/zijn uitdagende gedrag. Na een confrontatie trilt ook jouw kind nog na. De meeste kinderen zoeken daarom vervolgens verbinding om bevestigd te krijgen dat je nog steeds van hem/haar houdt. Andere kinderen willen er helemaal niet meer aan denken omdat het zo pijnlijk is. Een hooggevoelig kind heeft immers een intense beleving.
Altijd voorkomen?
Is het dan de bedoeling dat je als ouder voorkomt dat het ‘mis’ gaat? Dat je voorkomt dat je niet veel meer kan hebben? Dat je heks, viking of mega draak wordt? Voor jouw eigen welzijn en dat van je kind en gezin als geheel, is het natuurlijk gezond als je daar naar streeft. Maar het is niet gezond als je denkt dat het ‘de bedoeling’ is. Omdat het niet reëel is dat je dit altijd voorkomt.
Uit het oog verloren
Daar waar de realiteit uit het oog wordt verloren, vallen er slachtoffers. Juist ouders die het heel graag goed willen doen en de lat hoog leggen voor zichzelf als ouder (wat veel voorkomt bij hooggevoelige ouders) kunnen de realiteit uit het oog verliezen.
De realiteit
De realiteit is (hoe pijnlijk ook) dat we als ouder het helemaal gehad kunnen hebben en flink vanuit onze schaduwkanten kunnen reageren.
De grap is dat het dat helemaal niet ‘de bedoeling’ is dat je altijd voorkomt dat je als ouder een misstap zet. Want als jij nooit misstappen zet, hoe kan je kind dan van jou leren hoe hij/zij kan herstellen na een misstap?
Voorbeeld
Als ouders zijn we een voorbeeld voor onze kinderen. Dus ook in hoe wij omgaan met de fouten ofwel misstappen die wij maken. Ouderschap gaat in mijn ogen meer over hoe je herstelt, weer opstaat en leert van je fouten, dan over hoe je ze voorkomt. Hoe kun je, na zo’n confrontatie waarin je jezelf niet van je beste kant liet zien, met tevredenheid terugkijken op de manier waarop je daarvan herstelde? Op de manier waarop jij en je kind daar samen van herstelden?
Opluchting
Confrontaties kunnen er flink in hakken. Ze komen vaker voor in gezinnen waarin de combinatie hooggevoelig met een sterke wil voorkomt. Juist in deze gezinnen komen misstappen ofwel fouten dus vaker voor dan gewenst. Dit is een uitdaging, maar bovenal een kans om op een gezonde manier met je fouten te leren omgaan. Daar heeft je kind zijn/haar hele leven lang verder profijt van en geeft jou en je hele gezin veel opluchting.
Zin om meer te leren?
Je bent van harte welkom!
Janneke van Olphen – enVie | Gevoeligheid Grootbrengen
Selecteer het boek naar keuze en bestel vandaag nog!
